Efendimizi öldürecekti, ama…

Peygamber efendimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” bir gün yalnız başlarına bir yerde oturuyorlardı ki, azgın müşriklerden Nadr bin Haris Onu bu ıssız yerde görüp çok sevindi.

Ve; “Tamam!” dedi içinden, “Şimdi göreceksin sen!”

Kılıcını çekip yürüdü üzerine.
Fakat o da ne?

Kılıcını fırlatıp hızla geri kaçmaya başladı.
Ter kan içinde gelip Ebu Cehilin yanında aldı soluğu.

Ebu Cehil sordu:
– Ya Nadr, ne oldu sana?

– Sorma, Muhammedi öldürecektim.
– E, niye öldürmedin?

– Tam öldürecektim ki, iki yanından “iki aslan” peydah oldu birden. Kaçmasaydım parçalayacaklardı beni.

Ebu Cehil;
“Aldırmaa!” gibilerden elini salladı:
– Biliyorsun, bu da Onun sihirlerinden biridir işte.

Görüyorsunuz Gözler Kör Olunca, Allah nasip etmeyince hdayet gelmiyor. Şükredelim ki Allah Hepimizi Müslüman olarak yarattı. Lütfen paylaşalım kıssa yı.