“MÜMİNLERE KUYU KAZANLAR KUYUYA KENDİLERİ DÜŞER.”

“MÜMİNLERE KUYU KAZANLAR KUYUYA KENDİLERİ DÜŞER.”
Bir gün Ebu Cehil, PEYGAMBER EFENDİMİZE bir tuzak hazırlayarak evinin önüne bir kuyu kazdırır.

Ve sonra RESULULLAHI evine davet eder. PEYGAMBER EFENDİMİZ davet üzerine Ebu Cehilin evine doğru yola çıkar. Eve yaklaştığında, CEBRAİL ALEYHİSSELAM gelip, Ebu Cehil’in, evinin önünde tuzak için bir kuyu kazdığını söyler.

Bunun üzerine PEYGAMBER EFENDİMİZ kendi evlerine döner. Ebu Cehil ise, geri dönmesine bir mana veremeyerek kendisine sormak için arkasından koştuğunda, kapının önündeki kuyuyu unutarak, adımını atar atmaz kendi eliyle kazdığı kuyuya düşer. Çıkarmak için ip uzattıklarında, bir türlü ipe kavuşamaz. İpler uzadıkça kuyu derinleşir. Bu hâl üzerine Ebu Cehil karanlık kuyuda çıldıracak gibi olur.

RESULULLAH’A haber verilerek kendisinin çıkarılmasını ister. Durumu PEYGAMBER EFENDİMİZE bildirirler. Hemen kuyu başına gelerek seslenir:

– Seni kuyudan çıkarırsam iman eder misin?
O da kabul eder.

PEYGAMBER EFENDİMİZ Mübarek ellerini uzatarak Ebu Cehili kuyudan çıkarır. Ebu Cehil kuyudan çıkınca:
– Hayatımda senin kadar güçlü sihirbaza rastlamadım, der ve iman etmez.